donderdag 27 oktober 2011

Bruine paddenstoelen... op geel tricot!

Overal vind je leuke en eenvoudige patronen voor T-shirts in tricot. Hier maakte ik er al eentje voor mijn jongste dochter en voor baby Titus. Maar een leuk en gemakkelijk patroontje voor een kleedje in tricot is moeilijker te vinden, ofwel heb ik niet goed gezocht :-) Dus veranderde ik een patroon en foefelde een beetje.



Tijdens onze vorige Studio-Stik avond werkten we rond het thema tricot en mochten we onze collega's stitch bitches (koosnaampje :-) ) van de Gentse Ijverige wijven verwelkomen. De vraag naar tricot was groot, onze ervaring klein en dus gaf Mamasha aan de talrijke aanwezigen een woordje uitleg en demonstratie (XY-files).

Omdat ik maar een halve meter stof gekocht had, zat ik met een probleempje. Een kleedje uit één stuk was niet mogelijk, dus besliste ik om de rok en het t-shirtje aan elkaar te naaien met een tailleband ertussen. Dat werd prutsen...

Ik begon bij het T-shirt patroontje uit de Ottobre 3/2011 (monstertruck) en centreerde het patroon in de taille. Je ziet dat het een patroon is voor jongens, vind ik, dus pas ik dit aan (totdat ik het juiste meisjespatroon tegenkom). Alle tips zijn welkom!
Vervolgens nam ik een bestaand rokje en tekende het patroontje over in de juiste maat, dus een beetje groter dan het origineel. Het was natte vinger werk, maar als ik al iets geleerd heb, dan is het dat je moet durven (ook al is het dure tricot).

Zo ziet het originele patroon eruit:


Ik knipte het in drie stukken: eentje voor het bovenstuk, een band en het derde stuk is verwaarloosbaar en wordt hier niet gebruikt. Ik teken nooit naadwaarde bij op het patroon, wel op de stof. Dus als je het patroon uitknipt, dan moet je nog een centimeter bij rekenen, zowel bij het bovenstuk, als bij de tailleband.

Dit bekom je als je de patronen voor het kleedje onder elkaar legt. In de plaats van het derde stuk onderaan leg je gewoon het stuk van de rok erbij.



Dit patroon vraagt een stofvouw, dus moet je de stof dubbel leggen en de rechte kant tegen de vouw leggen (zonder naadwaarde).

Als je het uitknipt (en de mouwen erbij denkt):



En uiteindelijk heb je dan een supercontente dochter, die blij is dat ze nog eens mag poseren voor de foto. De overbelichting moet je erbij nemen :-).





'En zoooo zacht mama, dat kleedje', gevolgd door gesnotter aan de andere kant: 'Ik wil ook die paddenstoelen!!!'. Pfff, gelukkig heb ik nóg een half metertje regenboog-paddenstoelen liggen. Dus dit verhaal wordt vervolgd!

maandag 10 oktober 2011

- - Twee zakken voor Katrientje - -

Wie is Katrientje? Of beter, wat is Katrientje?
Net zoals deze mama en nog vele andere Studio Stik mama's gaan onze kinderen naar de school genaamd 't Katrientje. Dat ze daar al op de hoogte zijn van naaiend Brugge (met de machine welteverstaan) merkten we aan hun voorstel. 

Het school wilde starten in 2011-2012 met een boeken-project, en vroeg ons om een 4-tal omkeerbare tassen te naaien. Eentje voor in de kleuterklas (ziehier het prachtige exemplaar van Lots of Lili), eentje voor  het eerste en tweede leerjaar, een derde voor het derde en vierde leerjaar (door E.) en tenslotte een stoerdere voor in de laatste graad van de lagere school. 

Ik ga jullie de uitleg rond het boekenproject en de boekenbeesten besparen want daarvoor kun je bij haar zeker al één en ander terugvinden. 

Deze zak is bedoeld voor het eerste en het tweede leerjaar. Het model is het alom gekende patroon van very purple person en de stof van de al even gekende winkels in Brugge en Gent. De zak is dubbel verstevigd: aan de rode kant met zachte, dikke opstrijkbare vlieseline,


en de blauwe kant met gewone versteviging (ook vlieseline, maar dan wat stroever in aanvoelen). Het is de bedoeling dat deze zakken heel erg stevig zijn en ettelijke jaren verschillende boeken kunnen (ver)dragen (alsook kinderhanden). 


De zak voor de 10 à 12-jarigen is wat stoerder... Wat een chance dat ik een grote, langbenige kloeke vent in huis heb die vaak broeken verslijt. Massa's boeken kunnen erin :-)


Versteviging was niet nodig, want de jeans is op zich al heel erg stevig. Ik recycleerde ook de 'poepzakken' van de broek en verwerkte ze aan de zijkant van de zak.
De andere zijde daarentegen was een lichtgewicht stofje dat (opnieuw) vlieseline nodig had. 


Ik ben gewoon WEG van dat stofje. 
Toen ik het kocht bij haar heb ik serieus getwijfeld of ik het niet zelf zou gebruiken ... Dat zou een schoon winterrokje zijn hé (en ja, ik meen het). 

Zowel de binnen- als de buitenkant van deze zakken hebben extra zakken met een 'lanyard-systeem' waaraan de boekenbeesten gehangen kunnen worden. 


Elke zak kreeg van mij een extra ritszakje om de boekenbeesten in op te bergen.


Tataaa, de boekenbeesten:





De boekenbeesten zijn niet zo heel erg geslaagd, vind ik. De tekening is via transferpapier gestreken op gele stof en de onderzijde is verstevigd met vlieseline. Door de dichte steek en het verschil in elasticiteit tussen de twee stoffen, had ik steeds stof over aan de bovenkant... met een neepje tot gevolg. De tijd was niet mijn grootste vriend, en ik heb de boel zo afgegeven (aiai). Maar na 18 boekenbeesten, zag ik het niet zitten om nog eens extra uren te foefelen aan die prutsdingen. 


Uiteindelijk ben ik wel tevreden met het resultaat! Toch wel...

zaterdag 8 oktober 2011

Cadeautjes voor baby Lanne

Zo had ik het verstaan: 'Ik verkoop dan gewoon alles wat Inge naait', zei andere Inge. 'Wat!?', zei ik, 'zomaar de cadeaus die ik maak voor jouw vierde kleine verkopen?'. Neen, neen, ik had het verkeerd begrepen. Die cadeaus, die wilde ze wel houden, maar die andere, nog te maken spulletjes, zou ze verkopen. Gelukkig heb ik haar al 'bekeerd' om af te zakken naar Studio Stik zodat ze, tussen de luiers en de flessen door, zelf kan werken aan heel wat moois.



Dit maakte ik voor baby Lanne:

Een tutkoordje met haar naam erop (leve mijn naaimachientje)



Een kersenpit-hondje




En een pamperzakje (met toile ciree)



Omdat ik haar creatie op Studio Stik zo leuk vond, heb ik haar gevraagd wat foto's door te mailen. Het thema was recyKleren, en zij recykleerde een pakje van Kiekeboe naar een mutsje. De tekening werd behouden en vind je achteraan terug. Chique hé!!



En het spijt me (euhum) om jullie zo te misleiden, want de foto boven is niet van Lanne maar van haar zusje Linthe (ik hoop dat ik dit goed schrijf). Maar 't leek leuk om een baby te tonen in de tenue. Tis toch van hetzelfde nest hé.