De appel valt niet ver van de boom?

Opeens hoorde ik Luna zeggen: 'mama, mag ik ook een knuffel maken?' En ik moet zeggen, ergens was ik wel trots. Veel rapper reageerde ik op deze vraag dan op vb 'mag ik meehelpen met de cake?'. Het moet gezegd worden: voor het ene breng ik veel meer geduld aan de dag dan voor het andere. En naaien, ofte dochter Luna haar intrede laten doen in de hobby van haar moeder, was direct een prioriteit voor mij.

We kozen een patroon uit en Luna startte zoals het hoort:

• patroon uittekenen op patroonpapier,
• patroon uitknippen,
• patroon op de stof leggen,
• patroon over tekenen + extra naadwaarde.

Ze koos alles zelf: van de stof tot het kleinste detail in vilt. En alhoewel Luna vaak twijfelt bij zaken als 'welk chocolaatje, lollie, sapje enz... zou ik nemen?', als het gaat over kledij en in dit geval haar eigenste knuffel, wist ze meteen wat ze wilde. Er was geen discussie mogelijk.

Ik naaide de stukken aan elkaar en zij vulde haar knuffel op. Dit is het resultaat:

En zoals je ziet, past haar knuffel perfect bij haar dekentje.

Dit maakte ik vorig jaar voor haar:

• 1 goedkoop fleecedekentje kopen in de solden (3 euro)
• een stuk stof van Koekepeertje (1m op 1,40 m),
• aan elkaar naaien,
• en klaar is kees!

Het patroontje van de knuffel haalde ik uit de laatste Knippie. Daar had je een extra bijlage voor kraamcadeau's (en gezien mijn vriendenkring zich aan het uitbreiden is...).

***Slaap zacht Lunatje***